Eindelijk! Wout van Aert heeft zijn eerste zege van het seizoen te pakken na een doldwaze dag in de Ronde van Italië. Een beresterke Van Aert overleefde elke schifting in de grindetappe en rekende op de loeisteile Via Santa Caterina af met Isaac del Toro, die de roze trui als troostprijs vangt. Bij de favorieten was pechvogel Primoz Roglic de verliezer van de dag. 

En of het "gematigd optimisme" bij Wout van Aert voor de start terecht was. Op de wegen van de Strade Bianche, waar hij altijd sterk rijdt, leken zijn vertrouwde benen weer helemaal terug. Van Aert zal dus zeker niet rouwig zijn dat die gravelritten in grote rondes zitten.

Primoz Roglic misschien wel. Bij het sleutelmoment van de dag zat de onfortuinlijke Sloveen aan de foute kant van een val helemaal voorin de elitegroep. Op de tweede onverharde strook van de dag ging Roglic samen met onder meer Tom Pidcock onderuit in een al stevig uitgedund peloton. Roze trui Diego Ulissi wist toen al dat het bij één dagje aan de leiding zou blijven. En, ook dat nog, een lekke band later moest Roglic nog meer seconden overbruggen. Zeker op de kopgroep met Wout van Aert, die na die val tot stand gekomen was.

Isaac Del Toro toonde toen al dat hij ferm in orde was. De Mexicaan trok stevig door, ook zonder kopman Ayuso mee. Ineos Grenadiers volgde sterk, met Egan Bernal en Thymen Arensman. En dus met Van Aert, die de kopgroep compleet maakte.

Del Toro beukt, maar krijgt van Aert er niet af

In alle chaos bleef één constante overeind: Wout van Aert kent de witte wegen als zijn broekzak. Terwijl eerst Arensman door pech wegviel vooraan, moest even later ook Bernal eens passen bij een prik van Del Toro. Een zwoegende en onbuigzame Van Aert volgde als enige, ook bij de beslissende knal van Del Toro op het grind. Op de Colle Pinzuto ging Bernal definitief overboord, met z'n tweeën trokken ze naar Siena.

En ook daar zette de verrijzenis van Van Aert zich door. Het was afzien aan het wiel van Del Toro op de steile Via Santa Caterina richting Piazza del Campo, maar naast bijzonder sterk toonde de Belg zich ook slim. Hij dook op het juiste moment voorbij zijn UAE-gezel en begon in koppositie aan de snelle slotmeters richting de finish. Een kopie van de aankomst in de Strade Bianche, die kende Van Aert als oud-winnaar natuurlijk als zijn broekzak.

Met de bevrijdende ritzege wiste hij de 0 dit seizoen uit, en op wat voor manier! Van Aert moest bijzonder diep gaan, maar op karakter trok hij zijn Giroritzege over de streep. Del Toro verbeet de ontgoocheling, maar leidt nu wel riant in de roze trui. Juan Ayuso, niet top in de diepe finale, ziet zijn ploegmaat meer dan een minuut uitlopen, maar pakt op zijn beurt wel een minuut op pechvogel Roglic.

De Strade-rit heeft dus meer dan voldoende stof doen opwaaien, letterlijk en figuurlijk.

Bron: Sporza
Foto's: Cor Vos